"Zoveel mogelijk sportauto voor zo weinig mogelijk geld"
De 350Z voelt stijf en solide aan door een veerpootbrug onder de motorkap en tussen de achterste veertorens. Hij heeft een tijdloos koetswerk; opvolger 370Z had dat minder. Dat was het principe van de Nissan 350Z en daarmee werd teruggegrepen op het eerste lid van de Z-familie: de 240Z, zeer
populair in de VS en Japan. Hij startte in 1969 een stamboom met bereikbare sportauto’s. De Z-generaties daarna werden echter steeds zwaarder, luxer en duurder, zoals de 300ZX. Devoorganger van de 350Z was weliswaar eenuitstekende sportauto, maar geenszins betaalbaar
en tamelijk complex. De 350Z is wel weerontworpen volgens het originele recept, dankzijslimme toepassing van bestaande onderdelen.In Nederlandkwam de 350Z in 2003 op demarkt en een jaar later volgde de open versie.Hij was vlijmscherp geprijsd met 48.695 euro.Dat kon door royaal te putten uit het onderdelenmagazijnvan de Renault-Nissan-alliantie.Hij staat op het FM-platform dat ook de basisvormde voor grotere Nissans. Onder de motorkapeveneens een bekende: de 3,5-liter V6 uitonder meer de Renaults Espace en Vel Satis. DeNismo-sportafdeling gaf het burgerblok echtereen sportievere inborst. Eerst kwam er 280 pkuit, maar gedurende zijn levenscycluswerd hijenkele keren aangepakt tot hij 313 pk leverde.Voorts heeft de 350Z achterwielaandrijving,een handgeschakelde zesbak en een sperdifferentieel.Op de Autovisie-redactie is de 350Z altijdop handen gedragen. Hij won ooit glansrijk deSupertest en verbleef een jaar in de duurtestgarage.Hij bleef boeien en dat doet hij nog. Deharde sportstoelen bieden een warm welkomen het alleen in hoogte verstelbare stuur staattoch mooi voor de borst. Het geluid van de V6is aanwezig in het interieur en laat met eenrauwe grom weten voor je aan het werk te gaan.Het is geen sportmotor, maar een koppelbuffel die bovenin goed doorloopt om hem door te trekken tot 6600 toeren per minuut. Al was het maar voor die rijke brul. De stevig aanvoelende zesbak wenst een dominante hand om de korte pook door de strakke slots te leiden. Het draagt bij aan de ervaring met een dikke en ietwat zware sportauto op pad te zijn. De besturing versterkt dat idee. Die combineert een aangename tegendruk met veel details, waardoor je hem puur op gevoel in één
vloeiende beweging op de ideale lijn plaatst.
Hij staat stug op zijn veren, vertoont weinig
koetsbewegingen en reageert daardoor intuïtief
op alle input. Er is geen teleurstellend vroeg
onderstuur, want de voortrein heeft goede grip.
Dan is er nog het vriendelijk opererende sperdifferentieel,
dat eerst het binnenste achterwiel
even laat doorspinnen om de aandacht van de
bestuurder te trekken. Daarna zet de kont een
geleidelijke stap zijwaarts om te benadrukken
dat hij over de oerdriften van een sportauto
beschikt. Bijna twintig jaar na zijn introductie
klopt alles nog aan de 350Z. Een krachtig
uiterlijk, prima techniek, een uitgebalanceerd
weggedrag en een redelijke prijs.
populair in de VS en Japan. Hij startte in 1969 een stamboom met bereikbare sportauto’s. De Z-generaties daarna werden echter steeds zwaarder, luxer en duurder, zoals de 300ZX. Devoorganger van de 350Z was weliswaar eenuitstekende sportauto, maar geenszins betaalbaar
en tamelijk complex. De 350Z is wel weerontworpen volgens het originele recept, dankzijslimme toepassing van bestaande onderdelen.In Nederlandkwam de 350Z in 2003 op demarkt en een jaar later volgde de open versie.Hij was vlijmscherp geprijsd met 48.695 euro.Dat kon door royaal te putten uit het onderdelenmagazijnvan de Renault-Nissan-alliantie.Hij staat op het FM-platform dat ook de basisvormde voor grotere Nissans. Onder de motorkapeveneens een bekende: de 3,5-liter V6 uitonder meer de Renaults Espace en Vel Satis. DeNismo-sportafdeling gaf het burgerblok echtereen sportievere inborst. Eerst kwam er 280 pkuit, maar gedurende zijn levenscycluswerd hijenkele keren aangepakt tot hij 313 pk leverde.Voorts heeft de 350Z achterwielaandrijving,een handgeschakelde zesbak en een sperdifferentieel.Op de Autovisie-redactie is de 350Z altijdop handen gedragen. Hij won ooit glansrijk deSupertest en verbleef een jaar in de duurtestgarage.Hij bleef boeien en dat doet hij nog. Deharde sportstoelen bieden een warm welkomen het alleen in hoogte verstelbare stuur staattoch mooi voor de borst. Het geluid van de V6is aanwezig in het interieur en laat met eenrauwe grom weten voor je aan het werk te gaan.Het is geen sportmotor, maar een koppelbuffel die bovenin goed doorloopt om hem door te trekken tot 6600 toeren per minuut. Al was het maar voor die rijke brul. De stevig aanvoelende zesbak wenst een dominante hand om de korte pook door de strakke slots te leiden. Het draagt bij aan de ervaring met een dikke en ietwat zware sportauto op pad te zijn. De besturing versterkt dat idee. Die combineert een aangename tegendruk met veel details, waardoor je hem puur op gevoel in één
vloeiende beweging op de ideale lijn plaatst.
Hij staat stug op zijn veren, vertoont weinig
koetsbewegingen en reageert daardoor intuïtief
op alle input. Er is geen teleurstellend vroeg
onderstuur, want de voortrein heeft goede grip.
Dan is er nog het vriendelijk opererende sperdifferentieel,
dat eerst het binnenste achterwiel
even laat doorspinnen om de aandacht van de
bestuurder te trekken. Daarna zet de kont een
geleidelijke stap zijwaarts om te benadrukken
dat hij over de oerdriften van een sportauto
beschikt. Bijna twintig jaar na zijn introductie
klopt alles nog aan de 350Z. Een krachtig
uiterlijk, prima techniek, een uitgebalanceerd
weggedrag en een redelijke prijs.